Αρκεί η επιλογή άξιων ανώτατων δικαστικών στην ηγεσία του δικαστικού σώματος για να αλλάξει το κλίμα μέσα στη Δικαιοσύνη, η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στη δίνη αμφισβητήσεων και η αξιοπιστία της λειτουργίας της δοκιμάζεται στη συνείδηση των πολιτών;
Η κυβέρνηση επέλεξε ήδη νέο Εισαγγελέα και νέα Πρόεδρο στον Αρειο Πάγο, ορίζοντας αξιόλογους ανώτατους δικαστικούς για τις κορυφαίες θέσεις της δικαστικής ιεραρχίας, που θα δοκιμαστούν στην πράξη, καθώς θα κληθούν να χειριστούν σημαντικές υποθέσεις που είναι ήδη σε εξέλιξη, όπως η τραγωδία των Τεμπών, και με Δικαστικά Συμβούλια με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά και τις ιστορίες με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς οι έρευνες για τις παράνομες επιδοτήσεις βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και θα έλεγε κανείς πως έχουν ακόμα πολύ δρόμο…
Παρά το γεγονός ότι γίνεται μεγάλη συζήτηση για χρόνια για την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και εν όψει της συνταγματικής αναθεώρησης ενδέχεται να αλλάξει το ισχύον σύστημα, που έτσι κι αλλιώς έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, και πρόσφατα με τον νόμο που δίνει τη δυνατότητα να ψηφίζουν και οι ίδιοι οι ανώτατοι δικαστικοί για την ηγεσία της Δικαιοσύνης, η εμπειρία των δεκαετιών της Μεταπολίτευσης έχει καταδείξει ορισμένα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Οι ανώτατοι δικαστικοί που επιλέχθηκαν κατά καιρούς για τις ηγετικές θέσεις της Δικαιοσύνης, ανάλογα με τις ικανότητές τους, το όραμα που διέθεταν και την πολιτική συγκυρία μέσα στην οποία κινήθηκαν, πρόσφεραν θετικά ή αρνητικά στη λειτουργία του θεσμού και κατ’ επέκταση στη δημοκρατία και στην εξισορρόπηση πολιτικών εξελίξεων.
Υπήρξαν Εισαγγελείς και Πρόεδροι του Αρείου Πάγου που άφησαν θετικό αποτύπωμα, πρόσφεραν και χειρίστηκαν με θεσμικό τρόπο και συνταγματική προσήλωση δύσκολες καταστάσεις, προσφέροντας στην πολιτική υπηρεσίες σημαντικές και στην κοινωνία επίσης, χωρίς να ρίχνουν λάδι στις φωτιές της πολιτικής αντιπαράθεσης και της τοξικότητας, ενώ άλλοι έκαναν το ακριβώς αντίθετο, πυροδοτώντας πολιτικές έριδες και στρώνοντας το χαλί για κοινωνικές αντιδράσεις, που κατά καιρούς προκάλεσαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο φθορές στη λειτουργία της δημοκρατίας.
Οι προσωπικότητες στην ηγεσία της Δικαιοσύνης, όποτε οι κυβερνήσεις είχαν την πρόνοια να επιλέγουν με κριτήρια αξιοκρατίας, πρόσφεραν πολλά. Είναι βαριές άλλωστε αυτές οι θεσμικές καρέκλες, κάτι που δεν έγινε πάντα κατανοητό από τις κατά καιρούς κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, καθώς είχαμε και επιλογές όχι μόνον ατυχείς που πέρασαν χωρίς να κάνουν τίποτα, μερικούς δεν τους θυμούνται ούτε οι ίδιοι οι δικαστικοί, αλλά και άλλες, που ήταν πραγματικά καταστροφικές για τον θεσμό και με ό,τι αυτό συνεπάγεται γενικά για τη λειτουργία του πολιτεύματος.
Σήμερα σε μια πολιτική συγκυρία, όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές και το πολιτικό περιβάλλον ευρύτερα εύθραυστο, οι πολίτες απαιτητικοί και η κοινωνία επίσης, η ηγεσία της Δικαιοσύνης που τώρα επιλέχθηκε, οφείλει να ανταποκριθεί σε πολλά με θεσμικότητα και διορατικότητα. Το έχουμε ανάγκη όλοι. Και όχι μόνον η Δικαιοσύνη. Και κάτι ακόμα.
Η νέα ηγεσία της Δικαιοσύνης εκτός από τη διαχείριση σοβαρών και κρίσιμων θεμάτων με πολιτικό πρόσημο, έχει μεγάλη ευθύνη να συμβάλει στη βελτίωση της λειτουργίας της Δικαιοσύνης για τους χιλιάδες πολίτες που δοκιμάζονται καθημερινά από τις παθογένειες της και τις υστερήσεις της, που μας κατατάσσουν στη θλιβερή 146η θέση παγκοσμίως στην καθυστέρηση της απονομής της δικαιοσύνης. Πόσο πιο κάτω να πάμε!